CountriessectionCountriessectionCh cigego rozwoju i stawiania czoa nowym, skomplikowanym problemom, poczona z kreatywnoci i entuzjazmem – w tym inynierowie SENER Polska upatruj sukcesu w pracy nad niezwykle zaawansowanymi technologiami. wiadomi roli kooperacji, dzielenia si wiedz, doceniaj aspekty mikkie, do jakich nale dobre relacje w zespole oraz skuteczna komunikacja.
Poznajmy ciek zawodow jednego z nich!
Jak wygldaa Twoja cieka kariery w sektorze kosmicznym?
Podczas studiów magisterskich w Cranfield University braem udzia w targach pracy. Wyglday zupenie inaczej ni te, które pamitaem z Krakowa, gównie z uwagi na firmy, jakie bray w nich udzia (m.in. Tesla, ESA, Airbus, Lockheed Martin). To wanie tam po raz pierwszy spotkaem si z ESA i dowiedziaem si o moliwociach stay i pracy w agencji. Zaoyem wtedy, e kierunki moich studiów (robotyka i mechatronika, przetwarzanie sygnaów i obrazów) bardzo dobrze wpisuj si w bran kosmiczn. Myl, e ju wtedy podjem decyzj o pracy w tym sektorze.
Po zakoczeniu studiów rozpoczem prac w firmie Woodward jako inynier konstruktor w dziale zajmujcym si turbinami gazowymi. Po niecaych dwóch latach udao mi si dosta na sta do Europejskiej Agencji Kosmicznej. Od tego momentu moja kariera w sektorze kosmicznym bya ju przesdzona. Po spdzeniu ponad roku w Sekcji Mechanizmów w Niderlandach wróciem do Polski, gdzie rozpoczem prac w SENER. Jestem tu ju od ponad szeciu lat (w brany kosmicznej w sumie od omiu) – pracuj na stanowiskach inyniera projektu i kierownika projektu. W midzyczasie dziaaem i wci dziaam w innych kosmicznych inicjatywach: od roku 2016 peni funkcj prezesa zarzdu w Stowarzyszeniu Polskich Profesjonalistów Sektora Kosmicznego (Polish Space Professionals Association, PSPA), a od roku 2020 szefa jury w European Rover Challenge. Dziki pracy przy ciekawych projektach i na rónych stanowiskach, w ostatnich latach nabyem bardzo duo wiedzy i umiejtnoci. Mimo to wiem, e przede mn jeszcze duo do odkrycia – zwaszcza e w tej pracy codziennie ucz si nowych rzeczy.
Jakie byo Twoje dotychczasowe najwiksze wyzwanie, najtrudniejszy projekt?
Tak naprawd ciko to stwierdzi.
Kady z projektów, zwaszcza w brany kosmicznej, jest inny. Pomimo tego, e ogólne wymagania powtarzaj si, kady projekt zawiera swoje „smaczki”. Mam tu na myli wymagania charakterystyczne dla danego typu mechanizmu, zalene równie od misji i warunków panujcych tam, gdzie misja ta bdzie prowadzona. Moemy spodziewa si innych wymaga dla misji na orbicie Ziemi w socu i cieniu, a jeszcze innych na powierzchni Marsa i rónych cia niebieskich. Tak samo moemy oczekiwa innych wymaga dla rónych typów mechanizmów ze wzgldu na ich ogóln budow (np. uycie szczególnych komponentów).
Kady projekt jest wyzwaniem, zwaszcza taki, w którym budujemy model kwalifikacyjny czy lotny mechanizmu. W przypadku modelu lotnego najlepsze uczucie to pewno, e nasz mechanizm naprawd poleci w przestrze kosmiczn. Co prawda, zanim to nastpi, od wysyki gotowego mechanizmu do klienta moe min nawet kilka lat – to niestety specyfika brany, do której trzeba przywykn. Ponadto na kadym etapie misji moe pojawi si problem techniczny, który trzeba rozwiza, zanim wystrzeli si w kosmos satelit wartoci kilkuset milionów euro. Dlatego nie mamy innej opcji ni pewno, e wszystko zadziaa zgodnie z planem.
Opowiedz o projektach, w których obecnie uczestniczysz, uwzgldniajc najwaniejsze milestones w 2021 roku
Obecnie pracuj w trzech projektach. Jednym z nich jest PROBA-3 Solar Array Mechanisms. W jego ramach zaprojektowalimy mechanizmy do podtrzymywania i zwalniania oraz otwierania panelu sonecznego dla jednego z satelitów, zawierajcego instrumenty naukowe koronografu. W 2020 roku wysalimy do klienta model kwalifikacyjny, a w tym planujemy zakoczy projekt i wysa klientowi model lotny mechanizmów.
Oprócz PROBA-3 pracuj w dwóch projektach dotyczcych mechanizmów podtrzymujco-zwalniajcych dla niskich (HDRM Roadmap) i wysokich obcie (ATHENA). Dobrym przykadem, pozwalajcym wyobrazi sobie rónice pomidzy obcieniami, jest tu may samochód osobowy i autobus – teoretycznie tak due obcienia s w stanie wytrzyma te niewielkie mechanizmy, same wace mniej ni kilogram. W obydwu przypadkach chcemy zamkn cz projektow (kamie milowy zwany CDR – Critical Design Review) na przeomie 2021 i 2022 roku oraz rozpocz produkcj i testy modeli kwalifikacyjnego (HDRM Roadmap) i inynieryjnych (ATHENA).
W przeszoci pracowaem te przy mechanizmach do misji SAOCOM czy e.Deorbit.
Jakie cechy i umiejtnoci mikkie przydaj siw pracy w inynierii kosmicznej?
Moim zdaniem jedn z najwaniejszych umiejtnoci jest ch cigego rozwoju i stawiania czoa nowym, skomplikowanym problemom. Do spóki z proaktywnoci, kreatywnoci i entuzjazmem ma to bezporedni wpyw na cz techniczn projektu. Biorc pod uwag fakt, e projekty realizujemy w zespoach, bardzo przyda nam si równie umiejtno budowania relacji (w zespole i z klientem) oraz pracy w grupie. Wanym aspektem jest te praca indywidualna, zorientowanie na dobre rezultaty przydzielonych zada i terminowo (cho niektórzy miej si, e w brany kosmicznej rzadko zdarza si brak opónie – co do zasady opónienie moe si zdarzy, ale u naszego klienta, a nie u nas). W przypadku lidera technicznego czy kierownika projektu dodatkowo wane s umiejtnoci, poparte wiedz, pozwalajce na ustalanie kierunków dziaa oraz podejmowanie decyzji i branie za nie odpowiedzialnoci – tu przydaje si te asertywno. Przydadz si te si bardzo dobrze rozwinite kompetencje zwizane z komunikacj i wspóprac, umiejtno zrozumienia, motywowania czy rozwijania talentów czonków zespou. To wszystko dopenia tylko etyczne postpowanie oraz wiksza wiadomo, zaangaowanie i zorientowanie biznesowe.
Istotna cz systemu zapewniajcego bezpieczestwo astronautom w trakcie lotów zaogowych i na stacjach kosmicznych powstaa w Polsce. System Twardego Przechwytywania HCS, moliwy do zaadaptowania w rónorodnych systemach dokowania opracowaa firma inynierii kosmicznej SENER. Jego twórcy wskazuj, e urzdzenie moe sta si standardem w przyszych misjach zaogowych.
